آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هفتم: سبک و سبک‌شناسی (سبک خراسانی) | آزمون شماره 16430

دل بر تو بستم و به تو بس کردم از جهان / وندر جهان ز من دل من دیدن تو خواست (معشوق زمینی)

جز راست مگوی گاه و بیگاه / تا حاجت نایدت به سوگند (اشعار پندآموز ساده)

شاد زی با سیاه‌چشمان شاد / که جهان نیست جز فسانه و باد (غلبه روح شادی و نشاط در شعر)

گفتم که کوژ (:خمیده) کرد مرا قدّت ای رفیق / گفتا: رفیقِ تیر که باشد به جز کمان (غلبه روح حماسه برای اشعار)

توشه جان خویش از او بربای                      پیش کایدت مرگ پای‌آگیش

سراییت بر وی گشاده دو در                       یکی آمدن را، شدن زان به در

عشق دریای حیاتست که او را تک نیست      عمر جاوید بود موهبت کمتر او

آشتی کردم با دوست پس از قهر دراز            هم بدان شرط که با من نکند دیگر ناز