آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 13754

نادره کبکی به جمال تمام/ شاهد آن روضه‌ی فیروزه‌فام

چو خواهی که نامت بود جاودان/ مکن نام نیک بزرگان نهان

خرد گر سخن برگزیند همی/ همان را گزیند که بیند همی

آنجا که بود آن دلستان با دوستان در بوستان/ شد گرگ و روبه را مکان، شد گور و کرکس را وطن

رفیقان چنان عهد صحبت شکستند

دلم خون شد از غصّه ساقی کجایی

بسی پادشایی کنم در گدایی

مکِش رنج بیهوده خرسند باش

مرغان آبی را چه غم تا غم خورد مرغ هوا

گر قاب قوس خواهی دل راست کن چو تیری

یک شمع از این مجلس صد شمع بگیراند

ای صوفیان عشق بدرّید خرقه‌ها

شش

چهار

پنج

سه