آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 16791

ما درس سحر در ره می‌خانه نهادیم / محصول دعا در ره‌ جانانه نهادیم

بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد / باد غیرت به صدش خار پریشان دل کرد

گفت پیرم مرا جوان گردان / عجز و ضعف از نهاد من بستان

هر که او ارزان خَرَد ارزان دهد / گوهری طفلی به قرصی نان دهد

عشق چه و مرتبه عشق چیست؟ = عِشق چِهُ مَرتَبِ یِ عِشق چیست؟

از این باد ار مدد خواهی، چراغ دل برافروزی = اَزین بادَر مَدد خاهی چِراغِ دِل بَرَفروزی

دست از مس وجود چو مردان ره بشوی = دست از مسِ وُجود چُو مردان رَ بِشوی

اگر جنگ خواهی و خون ریختن = اگر جَنگ خواهی وَ خون ریختَن

ز هر باد، چون گرد منما بلندی:

دام در ره، نه هوی را تا نیفتادی به دام:

گر هست آتش ذرّه‌ای آن ذرّه دارد شعله‌ها:

یکی پرسید از سقراط کز مردن چه خواندستی:

تو مپندار کزین در به ملامت بروم $(-UU--UU--UU--UU)$

به طاعت قرب ایزد می‌توان یافت $(---U---U---U)$ 

درد عشق از تندرستی خوش‌تر است $(-U---U---U-)$ 

جمع تو دیدم پس از این هیچ پریشان نشوم $(-UU--UU--UU--UU-)$