آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 16767

درد ما را نیست درمان الغیاث/ هجر ما را نیست پایان الغیاث

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی/ دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

درد فراق می‌کشم ناله به نای چون رسد/ آتش عشق من برم، چنگ دوتا چرا بود؟

ساقیا برخیز و در ده جام را/ خاک بر سر کن غم ایام را

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا/ بی‌وفا! حالا که من افتاده‌ام از پا چرا

خدای خردبخش بخرد‌نواز/ همان ناخردمند را چاره ساز

همه بودی از بود او هست نام/تمام اوست دیگر همه ناتمام

ای هست‌کن اساس هستی/کوته ز درت درازدستی

نهان گشت کردار فرزانگان/ پراگنده شد نام دیوانگان

سرانشان به گرز گران کرد پست/ نشست از برِ گاه جادوپرست

جهان هفت کشور تو را بنده باد/ سرت برتر از ابر بارنده باد

شاهان و سران و سروران زیر گِلند/ روهای چو مه در دهن مور ببین

جام صبوحی نوش کن قول مغنّی (آوازخوان) گوش کن/ درکش مِی و خاموش کن فرهنگ بی‌فرهنگ را

سوز دل یعقوب ستمدیده ز من پرس/ کاندوه دل سوختگان سوخته داند

گوئیا عزم ندارد که شود روز امشب/ یا درآید ز در آن شمع شب افروز امشب

جز ناله کسی مونس و دمساز نیاید/ جز سایه کسی همره و همراز نیاید