آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 17314

زمین ز گریه ابر است چون بهشت نعیم/ هوا ز خنده برق است چون کُه سینا

کنار جوی پر از جامهای یاقوت است/ که شد به جوی درون رنگ آب چون صهبا

زمین به خوبی چون روی دلبر گلرخ/ هوا به خوشی چون طبع مردم دانا

شیدا شدهام چرا همی ننهی / زنجیر دو زلف بر من شیدا

ترحم بر پلنگ تیز دندان/ ستمکاری بود بر گوسفندان

گاوان و خران باربردار/ به ز آدمیان مردمآزار

گر انصاف خواهی سگ ناشناس/ به از آدمی‌زاده‌ی ناسپاس

هر که فریادرس روز مصیبت خواهد/ گو در ایام سلامت به جوانمردی کوش

پنج

چهار

دو

سه

در غم تو سخت مشکل است صبوری / خاصه که عالم ز غمگسار بپرداخت (استفاده از واژه «سخت» در معنای «بسیار»)

عشق تو در مرغزار عقل زد آتش/ از تر و از خشک مرغزار بپرداخت (استفاده از تشبیه و تضاد)

خاطر خاقانی از برای وصالت / گوشه دل را به انتظار بپرداخت (کاربرد تاریخی فعل)

هرکه به سودای چون تو یار بپرداخت / همتش از بند روزگار بپرداخت (کاربرد ردیف اسمی دشوار)