آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 18030

سخن ها دارم از تو با تو بسیار/ولی خاموشی ام پند عظیم است

چو ماهی وقت خاموشی خموشیم/به وقت گفت ماه بی‌غباریم

در خاموشی چرا شوی کند و ملول/خو کن به خموشی که اصول است اصول

نظر کردم به چشم رای و تدبیر/ندیدم به ز خاموشی خصالی

به نام خداوند جان و خرد/ کزین برتر اندیشه برنگذرد

خداوند نام و خداوند جای/ خداوند روزی ده رهنمای

به هستیش باید که خستو(معترف) شوی/ ز گفتار بیکار یکسو شوی

پرستنده باشی و جوینده راه/ به ژرفی به فرمانش کردن نگاه

گامی از بود خود فراتر شد/ تا خدا دیدنش میسر شد

دید معبود خویش را به درست/ دیده از هرچه دیده بود بشست

پرستش گرفت آفریننده را/ جهاندار و بیدار و بیننده را

خداوند پیروزی و برتری/ خداوند افزونی و کمتری

بیان انتقاد سیاسی

کاربرد تشبیه و تناقض

کاربرد دو جمله در بیت پایانی

استفاده از فعل مضارع التزامی در شعر

برو خواجه کوتاه کن دست آز / چه می‌بایدت ز آستین دراز (نکوهش طمع)

گنهکار اندیشناک از خدای / به از پارسای عبادت‌نمای (سرزنش ریاکاری)

گر به جای نانش اندر سفره بودی آفتاب / تا قیامت روز روشن کس ندیدی در جهان (بیان خسیس بودن فردی)

هر که نان از عمل خویش خورد / منّت حاتم طایی نبرد (تأکید بر کمک به نیازمندان)