آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 16426

آوردن ب بر سر فعل ماضی

استفاده از جملات کوتاه

تکرار برخی واژگان

قرار داشتن متن در ردۀ ادبیات روایی-داستانی

زمین از باد فروردین که از گل بود پر چهره/ به مهر ماه و ماه مهر گشت از میوه پر شکّر

خزان را داد پنداری فلک ملک بهاران را/ که اندر باغ زرین تخت گشت آن زمردین افسر

مخواه تابش از ایشان اگر همه مهرند/ مجوی گوهر از ایشان اگر همه کان‌اند

به لؤلؤ ابر بیاراست روی صحرا را/ مگر نشاط کند شهریار زی صحرا

مگرکه بر رخ من داغ عشق میبینی/ میان داغ نبشته که نحن نزّلنا

الست عشق رسید و هر آن که گفت بلی / گواه گفت بلی هست صدهزار بلا

خرد نداند و حیران شود ز مذهب عشق/ اگرچه واقف باشد ز جمله مذهبها

شاخ عشق اندر ازل دان بیخ عشق اندر ابد/ این شجر را تکیه بر عرش و ثری و ساق نیست

رسید موسم آن کز طرب چو نرگس مست/ نهد به پای قدح هر که شش درم دارد (مجاز-تشبیه)

قطع امید کرده نخواهد نعیم دهر/ شاخ بریده را نظری بر بهار نیست (تلمیح-تشخیص)

نی محزون مگر از تربت فرهاد دمید/ که کند شکوه ز هجران لب شیرینی (مجاز-تلمیح)

بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد/ بهار عارضش خطی به خون ارغوان دارد (تشبیه-استعاره)

چه گویم من از گردش روزگار/ ز ناپایداری این کج‌مدار

چه گیری سخت دنیا را که دارد/ کمال سستی و بی‌اعتباری

جهان را نیست هرگز استواری/ زمان را نیست جز بی‌اعتباری

به عزت مردن از بی‌اعتباری زیستن خوشتر/ چراغ روز را پروایی از کشتن نمی‌باشد