آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 18513

گر پند می‌دهندم و گر بند می‌نهند/ ما دست داده‌ایم به هر حال بند را (نصیحت‌پذیری عاشق)

هر که او را ذره‌ای با ماهرویان مهر نیست/ بر چنین عامی فضیلت می‌نهند انعام را (فضیلت عاشقان بر سایر افراد)

اگر ز مهر تو یک ذره بر سپهر افتد/ عروس قصر فلک ستر خویشتن بدرد (توصیف زیبایی بی‌نظیر معشوق)

بر سبزه نشین و خوش بزی روزی چند/ زان پیش که سبزه بردمد از خاکت (غنیمت شمردن لحظات عمر)

پادشاهی پارسایی را دید، گفت: هیچت از ما یاد ‌آید؟ گفت: بلی، وقتی که خدا را فراموش می‌کنم.[عظمت پادشاهان]

 حکیمی را پرسیدند از سخاوت و شجاعت کدام بهتر است؟ گفت: آن‌که را سخاوت است به شجاعت حاجت نیست. [ستایش بخشندگی]

 بدخوی در دست دشمنی گرفتار است که هر کجا رود از چنگ عقوبت او خلاص نیابد. [سرزنش بدخلقی]

 هر که در پیش سخن دیگران افتد تا مایه فضلش بدانند پایه جهلش معلوم کند.[پرهیز از دخالت بی‌جا]