آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 4713

من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت/ کاول نظر به دیدن او دیدهور شدم

دی در گذار بود و نظر سوی ما نکرد/ بیچاره دل که هیچ ندید از گذار عمر

دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم/ باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی

هر که عیب دگران پیش تو آورد و شمرد/ بیگمان عیب تو پیش دگران خواهد برد

صبر ایوب بباید که شبی دست دهد / که رود چشمم از اندیشه کرمان در خواب

دلی که عاشق و صابر بود مگر سنگ است؟ / ز عشق تا به صبوری هزار فرسنگ است

گر دگری را شکیب هست ز دیدار دوست / من نتوانم گرفت بر سر آتش قرار

هر که دلارام دید از دلش آرام رفت / چشم ندارد خلاص هر که در این دام رفت

شبنم به آفتاب رسید از فروتنی / افتاده شو مگر تو هم از خاک برشوی

عاشقان را زاری و مسکینی و افتادگی / دلبران را پرسش احوال ایشان خوش‌نماست

قطره آبی که دارد در نظر گوهر شدن / از کنار ابر، تا دریا تنزّل بایدش

پایه عزّت بلندی گیرد از افتادگی / از قلم چون حرفی افتد، در کنارش جا دهند

متن، ساده است و واژۀ دشواری در آن به چشم نمی خورد.

آرایه های تشخیص و تشبیه در متن به کاررفته است.

مفهوم کلی متن، سرزنش گوشه نشینی است.

بین واژه های «سلامت و ملامت » جناس به کاررفته است.