آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 17957

باشد به سرم هوای دلبر/ جان چیست کنم فدای دلبر

ز آفتاب جدا بود ماه چندین شب/ همیدوید به گردون بر آفتاب طلب

نباشم بدین محضر اندر گواه/ نه هرگز براندیشم از پادشاه

سرافراز بوذرجمهر جوان/ بشد با حکیمان روشنروان

چه گویم من از گردش روزگار/ ز ناپایداری این کج‌مدار

چه گیری سخت دنیا را که دارد/ کمال سستی و بی‌اعتباری

جهان را نیست هرگز استواری/ زمان را نیست جز بی‌اعتباری

به عزت مردن از بی‌اعتباری زیستن خوشتر/ چراغ روز را پروایی از کشتن نمی‌باشد

حسب حالی ننوشتیم و شد ایامی چند/ محرمی کو که فرستم به تو پیغامی چند

چون می از خم به سبو رفت و گل افکند نقاب/ فرصت عیش نگه دار و بزن جامی چند

زاهد از کوچه رندان به سلامت بگذر/ تا خرابت نکند صحبت بدنامی چند

ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید/ هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند

اگر چه آتش را قربی و عزتی باشد/ به نفس خویش عزیز است نیز خاکستر

کرد بدرود باغ، بلبل از آنک/ مر چمن را ز برف ناطورست

چو بنگریم همیدون پس از قضای خدا/ بلای ما همه قزدار بود و چالندر

به نور آذری و از تو دیده‌ام در آب/ به لطف آبی و از توست در دلم آذر

قالب شعر رباعی است.

واژه باد در هر بیت، معنای متفاوت دارد و بنابراین آرایه جناس ایجاد شده است.

مفهوم کلی بیت: غم عشق، دوستداشتنی و دلنشین است.

نیست، فعل غیر اسنادی است.