آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 18357

من خیال تو را کجا بینم/ چون همه شب ز رنج بیدارم

بدین زمان که ز فردوس هر زمان رضوان/ همیگشاید بر بوستان خرّم در

فراق تو بخواهد گستریدن/ ز خار و آتشم بالین و بستر

ز شوق طلعت و حرص لقای تو مستم/ به روز چون حربا و به شب چو نیلوفر (حربا: آفتابپرست)

یکی نره گوری بزد بر درخت/ که در چنگ او پر مرغی نسخت

تا ترکش افلاک پر از تیر و کمان است/ ما بی سر و پایان همه نارنج نشانیم

غمی بد دلش ساز نخجیر کرد/ کمر بست و ترکش پر از تیر کرد

کنون رفت باید به بیچارگی/ سپردن به غم دل به یکبارگی

ادبیات همواره معنایی حول و حوش «آداب و هنجار» دارد.

بیان باور، خیال یا اندیشه با کیفیت بالا می‌تواند مصداق ادبیات باشد.

ادبیات، ماده اصلی زبان است و در منطق زبان، هر واژه معنایی روشن دارد

«بلاغت» به معنای روشنی و درستی کلمه و کلام است و با ضرب‌المثل «هر سخن جایی و هر نکته مقامی دارد» مرتبط است.

تشبیه، کنایه، تشخیص

تلمیح، تضاد، جناس

تشخیص، تناسب، حس آمیزی

تشبیه، کنایه، تلمیح