آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 10804

شاعران این دوره به سرودن غزل‌های لطیف و زیبا علاقهمند بودند.

در این دوره انوری و همسبکان او در آوردن مضامین دقیق غزل بسیار کوشیدند.

در ابن دوره شاعران معروف آذربایجان سبک شعر فارسی را از آنچه در دیگر نواحی ایران یا پیش از آنان رایج بود، متمایز ساختند.

شعر پارسی همچنان تحت تأثیر سبک دورۀ سلجوقی و غزنوی است.

رواج نثر داستانی، تمثیلی و علمی

کاربرد لغات مهجور عربی، ترکی و مغولی

استفاده از آرایه‌های ادبی

استفاده از ترکیبات دشوار

در قرن ششم و اوایل قرن هفتم، نثر فارسی را در حال پختگی و کمال می‌یابیم.

گسترش عرفان و تصوف و شکل‌گیری دولت سلجوقی و بهره‌گیری از دبیران و نویسندگان تربیت یافته در خراسان و عراق از دلایل توجه نویسندگان به فارسی‌نویسی در این دوره است.

خواجه عبدالله انصاری شیوه نثر موزون را به کمال رساند؛ آن‌چنان که می‌توان آثار وی را سرآمد همه نثرهای موزون فارسی شمرد.

نخستین نمونه نثر فنی، کتاب «کلیله و دمنه» از ابوالمعالی نصرالله منشی است که در اواسط قرن پنجم تألیف شد.

در معنی ترک جنگ و کراهیت خراج و تحرّز از جلا آن‌چه فراز آمده است باز نموده آمد.

مایه گنج دوستی همه نور است و بار درخت دوستی همه سرور است.

ملک آن را بر رای جهان‌نمای خود که آینه فتح است و جام ظفر، باز اندازد.

صیت عدل و رأفت او بر وجه روزگار باقی است و ذکر بأس و سیاست او در صدور تواریخ مثبت.