آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس پنجم: هماهنگی پاره‌های کلام | آزمون شماره 16399

چِ نان نا لان/ هَ می گَر دَم/ بِ کو یَت

چِ نان نا/ لان هَمی/ گَر دَم بِ کو / یَت

چِ نان نا لا/ن هَ می/ گَر دَم بِ/ کو یَت

چِ نان نا لان/ هَ می گَر/ دَم بِ/ کو یَت

مقام عیش میّسر نمی‌شود بی‌رنج / بلی به حکم بلا بسته‌اند عَهدِ الست

خصم را عقل مقیّد به تحمّل دارد / سیل را ریگ مسخّر به تنزّل دارد

تا کی ز فراق دوست فریاد کنم / در فرقت دوست صبر نتوانم کرد

گر تو مرد راه عشقی عشق را کن اختیار / نور عرفان در کجا، چون دردِ عالم‌سوز نیست

از نسیم سحر آموختم و شعلۀ شمع/ رسم شوریدگی و شیوۀ شیدایی را

شب به مهتاب رخت بلبل و پروانه و گل/ شمع بزم چمن‌اند انجمن‌آرایی را

جان چه باشد که به بازار تو آرد عاشق/ قیمت ارزان نکنی گوهر زیبایی را

رنگ رؤیا زده‌ام بر افق دیده و دل/ تا تماشا کنم آن شاهد رؤیایی را

من نخواهم کرد ترک لعل یار و جام می / زاهدان معذور داریدم که اینم مذهب است

دلم از دست غمت دامن صحرا بِگرِفت / غمت از سر ننهم گر دلت از ما بگرفت

صراحی دگر یارم از دست بُرد / به من باز بنمود مِی، دستبُرد

در این ظلمت‌سرا تا کی به بوی دوست بنشینم / گهی انگشت بر دندان گهی سر بر سرِ زانو

مطرف، مطرف، متوازی، مطرف، مطرف 

مطرف، متوازی، متوازی، مطرف، مطرف

متوازی، مطرف، متوازی، مطرف، متوازی 

متوازی، متوازن، متوازی، مطرف، مطرف