آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس پنجم: هماهنگی پاره‌های کلام | آزمون شماره 16379

سه

چهار

پنج

شش

سه

یک 

چهار

دو

سرمست کسی باشد کو خود خبرش نبود

سر / مَس / ت / کَ / سی / با / شد / کو / خو / د / خَ / بَ / رَش / نَ / بود

باز این دل دیوانه زنجیر همی بُرَّد

با / ز / اینْ / دِ / لِ / دی / وا / نِ / زَن / جیـ / ر / هـَ / می / بُـ / رَد

کوه‌ها را زِ تجلّی همه چون طور کنیم

کو / ه / ها / را / زِ / تَـ / جَل / لی / هَـ / مِ / چُن / طو / ر / کُ / نیم

چون تیر همی پرّد از قوس تنم جانم

چون / تیر / هَـ / می / پَر / رَد / از / قو / سِ / تَ / نَم / جا / نم

لبت چون چشمه نوش است و ما اندر هوس مانده / که بر وصل لبت یک روز باشد دسترس ما را

من دوش دیدم سرّ دل اندر جمال دلبری / سنگین دلی لعلین لبی ایمان فزایی کافری

وصل تو اجل را ز سرم دور همی‌داشت / از دولت هجر تو کنون دور نمانده است

گوشم از آن ابر پر آوازه کن / گلشن امّید مرا تازه ‌کن