آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 18185

عشق و اساس عشق نهادند بر دوام/یعنی خلل‌پذیر نگردد بنای عشق

از ننگ چه پرسی؟که مرا نام ز ننگ است/وز نام چه پرسی؟که مرا ننگ ز نام است

چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی/تو صنم نمی‌گذاری که مرا نماز باشد

ما را ز هم جدا کرد ایّام ورنه ما را/ با دولت وصالت خوش بود روزگاری

چه مهره باخت ندانم سپهر دشمن‌خوی/ که دور کرد به دستان ز دوستان ما را (جناس، تلمیح)

چون توانم شد از اینجا که غمش موی‌کشان/ دلم آورد و به زنجیر فروبست اینجا (تشخیص، کنایه)

دل مسکین مرا نیست در اینجا قدری/ زانک صد دل چو دل خستۀ من هست اینجا (واج‌آرایی، واژه‌آرایی)

روی از تو نپیچم وگر از شست تو آید/ همچون مژه در دیده کشم تیغ بلا را (تشبیه، کنایه)

مال رفت و زور رفت و نام رفت / بر من از عشقت بسی ناکام رفت

باد عمرت بی قیاس و باد عیشت بر دوام / باد بختت کامران و باد جاهت پایدار

بیا و برگ سفر ساز و زاد ره برگیر / که عاقبت برود هرکه او ز مادر زاد

بحر را پوشید و کف کرد آشکار / باد را پوشید و بنمودت غبار