آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 16385

عشق شوری در نهاد ما نهاد/ جان ما در بوتۀ سودا نهاد

آتش است این بانگ نای ونیست باد /هرکه این آتش ندارد نیست باد

تا عهد تو دربستم،عهد همه بشکستم/ بعد از تو روا باشد نقص همه پیمان‌ها

نی حریف هرکه از یاری برید/پرده‌هایش پرده‌های ما درید

پیشانی، پشیمانی، پریشانی

خیز، لبریز، شبخیز

مستور، عصفور، تنبور

گویا، سبزه، شیر

مرا می‌بینی و هر دم زیادت می کنی دردم/تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم

مبارزان جهان، قلب دشمنان شکنند/ تو را چه شد که همه قلب دوستان شکنی؟

همی سوخت باغ و همی خست روی/ همی ریخت اشک و همی کند موی

گر خیال دل من خواست که در پیش آیی/ خواهش این خس و خاشاک دمی معجزه کن

پس هستی من ز هستی اوست/ تا هستم و هست دارمش دوست

من نخواهم شادی و عیش و طرب/ درد و سوز عشق خواهم روز و شب

اگر عمارت شدّاد شد بهشت برین/ ببین که بر چه طریقش بهشت شد شدّاد

ای جان جان جان جان ما نآمدیم از بهر نان/ بر جه گدارویی مکن در بزم سلطان، ساقیا!

نماند فتنه در ایام شاه جز سعدی/که بر جمال تو فتنه است و خلق بر سخنش

طومار ندامت است طبع من/حرفی است هر آتشی ز طومارم

گلاب است گویی به جویش روان/همی شاد گردد ز بویش روان

گدا را چو حاصل شود نان شام/چنان خوش بخسبد که سلطان شام