آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 16386

به گوش هوش نیوش از من و به عشرت کوش/ که این سخن سحر از هاتفم به گوش آمد

لبخند تو خلاصۀ خوبی‌هاست/ لختی بخند خندۀ گل زیباست

نه من ز بی‌عملی درجهان ملولم و بس/ ملامت علما هم ز علم بی‌عمل است

هوای منزل یار آب زندگانی ماست/ صبا بیار نسیمی ز خاک شیرازم

صامت س

صامت ت

صامت ر

مصوت بلند آ

پدر با پسر یکدگر را کنار / گرفتند و کرده غم از دل کنار

که کمتر کس ار جنگ را خاستی / در آوردگه لشکری خواستی

گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست / چون من در آن دیار هزاران غریب هست

عشق شوری در نهاد ما نهاد / جان ما در بوته سودا نهاد

پنج   

چهار   

سه 

دو

تو را چه غم که یکی در غمت به جان آید                  که دوستان تو چندان که می‌کشی بیشند

سیر سپهر و دور قمر را چه اختیار                       در گردشند بر حسب اختیار دوست

قاضی به دو شاهد بدهد فتوی شرع                      در مذهب عشق، شاهدی بس باشد

هزار دشمن اگر در قفاست عارف را               چو روی خوب تو دید از قفا چه غم دارد