آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 16372

شش _ یازده _ هشت    

هفت _ دوازده _ هشت

پنج _ یازده _ نه    

چهار _ دوازده _ نه

ز چشمم لعل رمانی چو می‌خندند می‌بارند/ ز رویم راز پنهانی چو می‌بینند می‌خوانند

 به شوق چشمه نوشت چه قطره‌ها که فشاندم/ ز لعل باده فروشت چه عشوه‌ها که خریدم

 چه ملامت بود آن را که چنین باده خورد/ این چه عیب است بدین بی‌خردی وین چه خطاست

 تو پیک خلوت رازی و دیده بر سر راهت/ به مردمی نه به فرمان چنان بران که تو دانی

گفت خود دادی به ما دل حافظا               ما محصل بر کسی نگماشتیم

من از بیگانگان دیگر ننالم                    که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

یک دل بنما که در ره او                       بر چهره نه خال حیرت آمد

لطف خدا بیشتر از جرم ماست                نکته سربسته چه دانی خموش