آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دوم: از آموختن، ننگ مدار | آزمون شماره 16433

تشویش و اضطراب - وذر و وبال - راغ و مرغزار - هزار مسقال 

مستهق و درویش - خیرخیر و سریع - حتام دینا - ضیعتک حلال 

تب و سرسام - جامع ها افگندند - هزاهز و غریو - غرامت و زیان 

روزه و باغ - مفارقت و فراق - توقیع رقعت - ذایل و تباه 

در کنج خلوتی از برزن دو خروس بال و پر افراشته و گرد برانگیخته.  (ماضی نقلی)

خسرو موسیقی ایرانی، آواز را از مرحوم درویش خان آموخته بود. (ماضی التزامی)

در وقت ناایمنی از بیگانه، به مقدار ناایمنی خویش را از وی ایمن گردان.(نهی)

حرام از یک کف دست کاغذ و یک بند انگشت مداد که خسرو به مدرسه بیاورد.(ماضی ساده)

زمانه سخت نگیرد گشاده‌رویان را/ همیشه سنگ به درهای بسته می‌آید

با سیه‌دل چه سود گفتن وعظ/نرود میخ آهنین در سنگ

من از درمان و درد وصل و هجران/پسندم آنچه را جانان پسندد

پیش قدّت دست خدمت بسته هر سروی که هست/دست بسیار است جان جان من بلی بالای دست