آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دوم: از آموختن، ننگ مدار | آزمون شماره 16434

زر به کسی ده غرض کش بود آسیا و زر/با خجلی و مفلسی هیچ مکن معامله

عذری بنه ای دل که تو درویشی و او را / در مملکت حسن سر تاجوری هست

از جمال و از کمال لطف فقر/تا سحرگه بوده ام مدهوش من

رشته تسبیح اگر بگسست معذورم بدار/دستم اندر ساعد ساقی سیمین ساق بود

دو

سه

چهار

یک

قرابت خویش، محو تماشا، جرئت و جسارت، مُحال و ناممکن

درمانده‌گی و ناچاری، دلهره و اضطراب، حیرت‌زده، هق هق گریه

ضایع و تباه، مولع و طمع‌کار، صِفت و محکم، حرمت و احترام

جیغ کشیدن، انصاف و عدالت، بقضِ گلو، اعتنا و توجه

مجلس تهی ز عیش شد و ما همان خموش / رهزن نماند و راه سخن وا نمی‌شود

زبان خیرخواهی غیر از این حرفی نمی‌گوید / دل از خود شاد دار و در دو عالم شادمانی کن

به غیر از می کسی از عهده‌ی غم برنمی‌‌آید / زمان غصّه بی ایّام مستی سر نمی‌آید

حالی من شد که در هر حال باید شاد زیست / قهقهه کبک دری را در قفس تا دیده‌ام