آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دوم: از آموختن، ننگ مدار | آزمون شماره 15900

تلف - خویشی - بسیار مشتاق - بدنامی

تباه - خویشاوند - آرزومند - شرم

از بین بردن - نزدیک - حریص - شرمگین

تباه - نزدیکان - آرزو داشتن - بدنام

آمدِ  کار من و رشته تسبیح یکی است / که ز صد رهگذرم ، سنگ به سر می آید

دندانه های کاخ خسایارشا هنوز / از شوکت قدیمی خود گفت و گو کنند

ز خارزار تعلق ، کشیده دامان رو / که بحث بر سر یک سوزن مسیحا رفت

چون نبود او را معیّن خانه ای / هر کجا دید، رخت آن جا نهاد

حال دنیاوی ما نیک شده بود و هر یک لباسی بپوشیدیم. (صفت)

از رحمت کردگار ناامید نباید شد که او رحیم است.(مضاف الیه)

به گوشه‌ای باز شدیم و به تعجّب در کار دنیا می‌نگریستیم (متمّم)

مردی اهل و فاضل و متواضع دیدم و متدین.(مسند)

قیمت عشق نداند، قدم صدق ندارد/ سست‌عهدی که تحمّل نکند بار جفا را
 

گر سرم می‌رود از عهد تو سر باز نپیچم/ تا بگویند پس از من که به سر برد وفا را 
 

 باور از مات نباشد، تو در آیینه نگه کن/ تا بدانی که چه بوده است گرفتار بلا را 
 

همه را دیده به رویت نگران است ولیکن/ خودپرستان ز حقیقت نشناسند هو ارا