آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دوازدهم : کنایه | آزمون شماره 396

با یاد رنگ و بوی تو ای نوبهار عشق / همچون بنفشه سر به گریبان کشیده‌ام

هر نگاری کان بود بر روی آب / گر همه آهن بود گردد خراب

شمس تبریزی! تو خورشیدی و از تو چاره نیست / چونکه بی تو شب بود، استاره‌ها بشمرده گیر

ترسم نرسی به کعبه ای اعرابی / کاین ره که تو می‌روی به ترکستان است 

باز آمدن 

گل از خار برآوردن

خار از پا بر آوردن 

پا از گل درآوردن 

تیشه زد بر پای خود هر کس که زد بر پای کوه/ دست کوته دار چون فرهاد از ایذای خود

گلم ز دست به در برد روزگار مخالف/ امید هست که خارم ز پای هم به ‌در آید

به قدم رفتم و ناچار به سر باز آیم/ گر به دامن نرسد چنگ قضا و قدرم

شاهد آیینه است و هر کس را که شکلی خوب نیست/ گو نگه بسیار در آیینه روشن مکن