آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هفتم : تاریخ ادبیات فارسی در قرن های 10 و 11 | آزمون شماره 4502

عشق چون اید برد هوش دل فرزانه را / دزد دانا می کشد اول چراغ خانه را

آرزو در طبع پیران از جوانان است بیش /  در خزان هر برگ چندین رنگ پیدا می‌کند

سلامت همه آفاق در سلامت توست / به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد

گردش چرخ، بد و نیک ز هم نشناسد /  آسیا تفرقه از هم نکند گندم و جو

نه زنگم کز گران‌جانی به خاطر‌ها گران باشم / سبک چون عکس از آیینه ادراک برخیزم

به سبک‌دستی سیلاب فنا ممکن نیست / کز سر راه تو چون سنگ نشان برخیزم

خیز و بالا بنما ای بت شیرین‌حرکات / کز سر جان و جهان دست‌فشان برخیزم

مغز را پوست حجاب است ز آمیزش قند/ کی بود که ز سر هر دو جهان برخیزم

این وطن مصر و عراق و شام نیست / این وطن جایی است کاو را نام نیست

هوای کوی تو از سر نمی رود بیرون / غریب را دلِ سرگشته با وطن باشد

سعدیا حبّ وطن گرچه حدیثی است درست / نتوان مرد به سختی که من اینجا زادم

در بحر، هر که ساخت وطن چون حباب، اسیر! / دردسر خرابه ساحل چه می کند 

شاهان صفوی نقش عمده‌ای در ترویج زبان ترکی در ایران داشتند.

شاهان گورکانی هند، همگی به فارسی سخن می‌گفتند.

رفاه نسبی به وجود آمده در قرن دهم، امکان پرداختن به ادبیات را برای عامه فراهم کرد.

بها ندادن به شعر ستایشی در عصر صفوی، موجب راهی شدن شاعران مدیحه‌سرا به هند شد.