آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هفتم : تاریخ ادبیات فارسی در قرن های 10 و 11 | آزمون شماره 7677

حکومت صفوی به شعر ستایشی و درباری و عاشقانه‌های زمینی بی‌توجه بود.

به سبب آشنایی ایرانیان با اروپا، مراکز تجمعی مثل قهوه‌خانه‌ها نیز دایر شد و شاعران در آنجا به مشاعره، مناظره و نقد آثار یکدیگر می‌پرداختند.

رفاه اقتصادی مردم در دورۀ صفوی و آبادانی شهرهای ایران، باعث شد هرکس به اندازۀ توان خود به امور فرهنگی از جمله ادبیات بپردازد.

در این دوره در دربارهای هند نیز بازار قصیده و مدح رواج نداشت.

بیدل دهلوی: او را به سبب سرودن غزل‌های خیال‌انگیز و به کاربردن مضمون‌های بدیع و گاه دور از ذهن می‌شناسیم.

وحشی بافقی: سبک شعرش حدّ واسط سبک دوره عراقی و دوره بعد، یعنی سبک هندی است.

کلیم کاشانی: در سرودن شعر مذهبی معروف و ترکیب‌بند عاشورایی او زبانزد است.

صائب تبریزی: برخی از تک‌بیت‌های غزلش شاهکارهایی از ذوق و اندیشه‌اند. وی را خداوندگار مضامین تازه شعری دانسته‌اند.