آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 8952

الف، ج

الف، د

ب، د

ب، ج

خرد تیره و مرد روشن روان / نباشد همی شادمان یک زمان

با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل / چرخ از تو هزار بار بیچاره‌تر است

جوانیش را خوی بد یار بود / ابا بد همیشه به پیکار بود

در گلستان ارم دوش چو از لطف هوا / زلف سنبل به نسیم سحری می‌آشفت

نجم دایه، صاحب مرصادالعباد، اثر خویش را در تربیت نفس انسانی نوشت. نثر کتاب گاه مصنوع و گاهی دارای سجع و موازنه است.

دولتشاه سمرقندی، «تذکره دولتشاه» را به تشویق امیرعلیشیر نوایی در شرح احوال بیش از صد تن از شاعران ایرانی نگاشت.

ابن یمین، شاعر قرن هشتم، قدرت شاعری خود را در قطعات اخلاقی آشکار کرده است. وی تأکید بر قناعت‌پیشگی و بی‌اعتباری دنیا دارد.

عبید زاکانی، در «موش و گربه»، ناهنجاری‌های اجتماعی را به شیوه طنز و تمثیل بیان کرد و تلاش می‌کرد تزویر حاکمان را به تصویر کشد.