آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره | آزمون شماره 7647

فتنه می‌بارد از این سقف مقرنس برخیز / تا به میخانه پناه از همه آفات بریم

در بیابان فنا گم شدن آخر تا کی / ره بپرسیم مگر پی به مهمّات بریم

کوس ناموس تو بر کنگره‌ی عرش زنیم / عَلَم عشق تو بر بام سماوات بریم

شرممان باد ز پشمینه‌ی آلوده‌ی خویش / گر بدین فضل و هنر نام کرامات بریم

گلزار رخت هست چنان تازه بهاری / کاو را خللی نیست ز هر باد خزانی

 بوی آغوش تو را از نفس گل شنوم / گل نورسته مگر دوش در آغوش تو بود؟

 آخر ای ماه جهان‌تابم! چه کم گردد ز تو / گر شبی پروانه شمع شبستانت شوم؟

 همچو گوهر گر دلم از سنگ گردد دور نیست / دور از مژگان ابر نوبهار افتاده ام