آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دهم : سبک شناسی قرن های 10 و 11 (سبک هندی) | آزمون شماره 8372

زبان کوچه و بازار به شعر راه یافت.

دایره واژگانی شعر گسترش یافت.

بسیاری از لغات ادبی قدیم در صحنۀ شعر رایج شد.

لغات مربوط به مذاهب و آداب و رسوم هندوان به حوزۀ شعر و ادب وارد شد.

در این سبک، لغات ترکی رواج یافت و سبب ضعف زبان فارسی گردید.

زبان سبک هندی زبانی واقع‌گرا و زبان حقیقی مردم دورۀ خود است.

در این سبک، بی‌دقتی در کاربرد جمله‌ها و ترکیب‌ها و ورود واژه‌های عامیانه در شعر کاملاً مشهود است.

شاعران برای مضمون‌یابی و ارائۀ خیال خاص و معنی برجسته و فکری جزئی و تازه با بیانی اعجازانگیز تلاش می‌کنند.

اسلوب معادله

حس‌‌آمیزی

تشبیه

تلمیح

کاربرد وجه وصفی، فراوانی لغات ترکی مغولی

کهنه و مهجور بودن برخی از کلمات، سادگی زبان

آوردن جملات طولانی، کاربرد افعال با پیشوندهای متعدد

آوردن تتابع اضافات، درآمیختگی نظم و نثر

حبیب‌السیر: بینابین /  عین‌الحیات: ساده

عالم آرای عباسی: ساده /  کتب داراشکوه: ساده 

تذکرۀ شاه طهماسب: ساده /  بدایع‌الوقایع: ساده

مجالس‌المؤمنین: بینابین /  احسن‌التواریخ: مصنوع