آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هشتم : پایه های آوایی همسان (2) | آزمون شماره 4923

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی

منم چون شاخ تشنه در بهاران

شبی چون چاه بیژن تنگ و تاریک

نَه این ریسمان می برد با منش

هم امروز از پشت بارت بیفکن (فعولن فعولن فعولن فعولن)

باش چو شطرنج روان خامش و خود جمله زبان (مفتعلن مفتعلن مفتعلن مفتعلن)

هر جا حیاتی بیش‌تر مردم در او بی‌خویش‌تر (مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن)

نیست ممکن عشق را در سینه پنهان داشتن (فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن)

سفرهای علوی کند مرغ جانت = فعولن فعولن فعولن فعل

برآمیزی و بگریزی و بنمایی و بربایی = مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن

من از آن حسن روز افزون که یوسف داشت دانستم = مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن فعولن

که ما را در جهان از لطف خالق = مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن