آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هشتم : پایه های آوایی همسان (2) | آزمون شماره 1133

نبایستی هم اول مهر بستن / چو در دل داشتی پیمان شکستن (مفاعیلن مفاعیلن فعولن)

منم آن بنده مخلص که از آن روز که زادم / دل و جان را ز تو دیدم دل و جان را به تو دادم (فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن)

ترسم در این دل‌های شب از سینه آهی سرزند / برقی ز دل بیرون جهد آتش به جاهی برزند (مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن)

بس کن از این روی نهان داشتن / دل ستدن قصد به جان داشتن (مفتعلن مفتعلن فاعلن)

ای نور ما ای سور ما ای دولت منصور ما / جوشی بنه در شور ما تا می‌شود انگور ما

تا دلِ هرزه‌گرد من رفت به چین زلف او / زان سفر دراز خود عزم وطن نمی‌کند

گفت که تو شمع شدی لایق این جمع شدی / شمع نیم جمع نیم دود پراکنده شدم

گر به تو افتدم نظر چهره به چهره روبه‌رو / شرح دهم غم تو را نکته به نکته مو به مو

همه را ملک مجاز است بزرگیّ و امیری / تو خداوند جهانی که نه مردی و نه میری

همه بینند نه این صنع که من می‌بینم / همه خوانند نه این نقش که من می‌خوانم

همه بر من چه زنی زخم فراق؟ ای مه خوبان / نه منم تنها کاندر خم چوگان تو گویم

سخن از نیمه بریدم که نگه کردم و دیدم / که به پایان رسدم عمر و به پایان نرسانم

آن گل که هر دم در دست بادیست / گو شرم بادش از عندلیبان

دل برگرفت از من بتم یکبارگی / جاوید ماندم من در این بیچارگی

نسخۀ این روی به نقاش بر / تا بکند توبه ز صورتگری

ای عجب گر من رسم درکام دل / کی رسم چون روزگار از دست رفت