آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 6770

سعدی از سرزنش غیر نترسد هیهات /  غرقه در نیل چه اندیشه کند باران را

اگر رفت و آثار خیرش نماند / نشاید پس از مرگش الحمد خواند

جرم گردون تیره و روشن در او آیات صبح / گویی اندر جان نادان خاطر داناستی

صبحدم ناله قمری شنو از طرف چمن / تا فراموش کنی فتنه دور قمری

هستند از طریق مساوات نزد عقل / جاه تو و فلک چو دو مصراع مثنوی

ساغری نوش کن و جرعه بر افلاک فشان / چند و چند از غم ایام جگرخون باشی

بخت جم و کاووس، عنانش به کف توست / پیش آمدن از بخت کشش از طرف توست

شب دراز به مژگان، ستاره می‌شمرم / ورت ز من نکند باور از ثریا پرس