آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 4765

گردد از دست نوازش پایه معنی بلند / مور را شیرین سخن دست سلیمان می‌کند

سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی /  چه خیال‌ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی 

در این مقام مجازی به‌جز پیاله مگیر / در این سراچه بازیچه غیر عشق مباز

از آن به دیر مغانم عزیز می‌دارند / که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست

 کس به دور نرگست طرفی نبست از عافیت / بِه که نفروشند مستوری به مستان شما

ای آفتاب خوبان می‌جوشد اندرونم / یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت

یک هفته پدیدار بود نرگس دشتی / وان نرگس چشم تو همه ساله پدیدار

صدف‌وار گوهرشناسان راز / دهان جز به لؤلؤ نکردند باز

اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح                 صلاح ما همه آن است کان تو راست صلاح

چشم گریان مرا حال بگفتم به طبیب                             گفت یک بار ببوس آن دهن خندان را

خدنگ غمزه از هر سو نهان انداختن تا کی        سپر انداخت عقل از دست ناوک‌های خون‌ریزت

می خور که عاشقی نه به کسب است و اختیار           این موهبت رسید ز میراث فطرتم