آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دوم : پایه های آوایی | آزمون شماره 9695

نمی‌بینم از همدمان هیچ بر جای / دلم خون شد از غصه ساقی کجایی

پرده برانداز شبی شمع‌وار / تا همه سوزیم به پروانگی

کسانی عیب ما بینند و گویند / که روحانی ندانند از هوایی

دلت سخت است و پیمان اندکی سست / دگر در هر چه گویم بر کمالی

خم چوگان

شه ایران

سر و سرور

پی سهراب

من از بازوی خود دارم بسی شکر

دست ما کوتاه و خرما بر نخیل

همچو صبحم یک نفس باقی است با دیدار تو

ابر آزاری برآمد باد نوروزی وزید

دوش‌که صبح چاک زد صدره چرخ عنبری / خضر درآمد از درم صبح‌وش از منوّری

به رخت چه چشم دارم که نظر دریغ داری / به رهت چه گوش دارم که خبر دریغ داری

ز دلت چه داد خواهم که نه داور منی / ز غمت چه شاد باشم که نه غم خور منی

تو می روی و به نظاره تو چشم جهانی / بگو که آگهی از عاشقان دلشدگانی

چو شد روز رستم بپوشید گبر / نگهبان تن کرد بر گبر، ببر

 مگر می‌‌نبینی که دَد را و دام / نینداخت جز حرص خوردن به دام

 به موسی کهن عمر کوته امید / سرش کرد چون دست موسی سپید

بگویم مثالی از این عشق سوزان / یکی آتشی در نهانم فروزان