آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دوم : پایه های آوایی | آزمون شماره 8671

شبا روزی، سحرخیزی، بینوایان،‌ دردمندان

حق‌شناسی، دلدادگی، طمعکاران، دلربایی

دل‌انگیزی، روان‌خوانی، مرهم جان، سر و سامان

آسمان‌ها، نمی‌گوید، مه لقایان، عزاداری

نوشتاری _ شاعری 

کمانداری _ شمشادی

زمستانی _ خداترس

پشیمانی _‌ نوشتن‌ها

من خمشم خسته‌گلو عارف گوینده بگو

 ز دریای عمّان برآمد کسی

 با من بگو تا کیستی مهری بگو ماهی بگو

نه خصمی کز کمندش می‌توان رَست

به گردابی

مرا وقتی

مگو دیگر

پریشان

با جوانی سرخوش است این پیر بی‌تدبیر را : با جَ وا نی / سَر خُ شس تین/ پی رِ بی تَد/ بیر را

فقیهی بر افتاده مستی گذشت: فَ قی هی / بَ رُف تا/ دِ مس تی / گُ ذشت

که گفت آن روی شهر‌آرای بنمای: کِ گف تان/ رو یِ شه / را رای / بِن مای

آهسته تا نبود خبر رندان شاهدباز را: آ هِس تِ تا / نَب وَد خَ بر / رِن دا نِ شا/ هِد باز را