آزمون آنلاین فارسی 2 - درس هفدهم : خاموشی دریا | آزمون شماره 2619

حرم شادی کنان بر طاق ایوان/که مروارید بر تاجش ببارند

زمین می گفت عیشی خوش گذاریم/ازین پس، آسمان گفت ارگزارند.

من جرعه نوش بزم تو بودم هزار سال/کی ترک آبخورد کند طبع خوگرم

زهی حمیده خصالی که گاه فکر صواب/تو را رسد که کنی دعوی جهانبانی

برزیگر و کشاورز ـ نقص و کاستی                        

خواجه و غلام ـ عبد و معبود 

 

شوق و شورش ـ زنهار و آگاهی                              

تجسّم و تصوّر ـ تهی و بیهوده

حمله‌ی حیدری: باذل مشهدی - جوامع‌الحکایات: محمّد عوفی

چشمه‌ی روشن: غلامحسین یوسفی - شلوارهای وصله‌دار: رسول پرویزی

ماه نو و مرغان آواره: آندره ژید - روضه‌ی خلد: فیض کاشانی

پیامبر و دیوانه: جبران خلیل جبران - سه‌ دیدار: نادر ابراهیمی