آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 7689

جایگزین شدن «در» به جای «اندر»

تثبیت جایگاه تخلص در پایان غزل

کاهش توجه به علوم ادبی

آسمانی شدن معشوق

نثر فنی کم‌کم در قرن هفتم ضعیف می‌شود و در قرن هشتم با سیطره تیموریان بر ایران از میان می‌رود.

از دیگر ویژگی‌های نثر این دوره داخل شدن لغات قبایل مختلف ترک و مغول به زبان فارسی است.

تاریخ‌نویسی در این دوره به اسلوب پیچیده رواج می‌یابد.

در این دوره برخی نویسندگان، کتاب‌های مشکل را به زبان ساده بازنویسی می‌کردند.

فقدان استعدادهای بزرگ ادبی، منجر به ظاهرسازی و پرداختن به تصنّع شد.

کاسته شدن از صحّت و اتقان مطالب و ضعف و انحطاط فکری از ویژگی‌های بارز این دوره است.

به علّت نبودن استادان بزرگ و از بین رفتن مراکز علمی، تحقیق و تتبّع در بین علما و ادیبان تضعیف شد.

مدّعیان عرفان به درسی کردن عرفان و شرح اصطلاحات آن پرداختند، در نتیجه در این دوره، کتاب‌های عرفانی معتبری به نثر نوشته شد.