آزمون آنلاین فارسی 3 - فارسی 3 | آزمون شماره 6017

چهار

سه

دو

یک

خوش وقت بوریا و گدایی و خواب امن/ کاین عیش نیست درخور اورنگ خسروی

حافظ دوام وصل میسّر نمی‌شود/ شاهان کم التفات به حال گدا کنند

تمکن تو سراپرده در مقامی زد /که زهره با همه سازش ، کنیز پرده سراست

چون امکان خلود ای دل در این فیروزه ایوان نیست / مجال عیش فرصت دادن به فیروزی و بهروزی

روزها گر رفت گو رو باک نیست                         تو بمان ای آن که چون تو پاک نیست

عجب نیست این فرع از آن اصل پاک                     که جانش بر اوج است و جسمش به خاک

هر کسی کاو دور ماند از اصل خویش                   باز جوید روزگار وصل خویش

ما از آن جا و از این جا نیستیم                            ما ز بی‌جاییم و بی‌جا می‌رویم

سرّ من از ناله من دور نیست                              لیک چشم و گوش را آن نور نیست

از گفت تو به کردم ای شه، گواه باش                     بی‌گفت و ناله عالِم اسرار ما تویی

در نیاید حال پخته هیچ خام                                پس سخن کوتاه باید و السّلام

افسوس خلق می‌شنوم در قفای خویش                    کاین پخته بین که در سر سودای خام شد

بلای خمار است در عیش مل                                          سلح‌دار خار است با شاه گل

جای سرشک خون چکم لیک کجا اثر کند                         قطره هیچ‌سنگ ما در تو که سنگ صدمنی

فراغت دارد از ناز طبیبان درد بی‌درمان                             پریشان نیستم هرچند حال درهمی دارم

به اقبال دارای دیه یم و  تخت                                     بهین میوه خسروانی درخت