آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 4: سبک‌شناسی قرن‌های دوازدهم و سیزدهم (دوره‌ی بازگشت و بیداری) | آزمون شماره 3268

شعر دارای مضامین سیاسی، اجتماعی و وطنی است

 قالب شعر به سبک شعرهای سنت‌گرای دورۀ بیداری، مثنوی است.

لغاتی دال بر کهن‌گرایی در شعر دیده می‌شود.

شعر ساده اما به زبان پرصلابت گذشته سروده شده است.

ﺗﺠدﺩﺧﻮﺍﻫﻰ- ﺗﻨفر ﺍﺯ ﺧﺮﺍﻓﺎﺕ 

تعلیم و تعلم نوین- آزادیطلبی

ﺣﻀﻮﺭ ﺭﺍﻭﻯ ﺳﻮﻡ ﺷﺨﺺ- تمثیل

نوگرایی- حقوق مدنی زنان

درختان را به خلعت نوروزی قبای سبز ورق در بر گرفته و اطفال شاخ را به قدوم موسم ربیع کلاه شکوفه بر سر نهاده.

پادشاهی چون محمود این جهان بدو داد و پادشاهی چون مسعود آن جهان.

هر روز کسی در کف دست دیگری انتخاب های فردایش را می بیند و اگر لبخندی بزنیم، کارمان تمام است.

روا باشد که ما این کتاب را به زبان پارسی گردانیم، مر آن را که او تازی نداند.

ترانه- قانون

قصیده- وطن

چهارپاره - لزوم تعلیم و تربیت عمومی

مثنوی - دفاع از کارگران و ضعیفان

قصيده- مستزاد- ترانه

مستزاد- غزل۔ تصنیف

چهارپاره- ترانه- مثنوی 

مستزاد- ترانه- چهارپاره