آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 2: پایه‌های آوایی | آزمون شماره 3912

ز خود چو مایه ندارد از آن بکاهد ماه

بخر به جان گرانمایه وصل جانان را

ای که می‌گویی برو تحصیل درس عشق کن

وگرنه تا به ابد مستعد هجران باش

مه پیش تو از حسن زند لاف ولیکن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن

غیر وصلش مرا دوا که کند؟: فاعلاتن مفاعلن فعلن

چو نظر در خم ابروی تو کردم: فعلاتن فعلاتن فعلاتن

مقام وصل بلند است و من برو نرسم: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن

شاهدان گر دلبری زین سان کنند                                زاهدان را رخنه در ایمان کنند

دلا دیدی که آن فرزانه فرزند                                  چه دید اندر خم این طاق رنگین

لطف خدا بیش‌تر از جرم ماست                              نکته سر بسته چه دانی خموش 

گنج در آستین و کیسه تهی                                        جام گیتی‌نما و خاک رهیم

بر عدد ذره جان فدای تو کردی/ چرخ فلک گر بدی مه تو بهایی

آنکه برو گفته‌ای سرود و غزل/ از تو گسست و تو زو نمی‌گسلی

روی مکن هر سوئی و باز مگرد/ از سخن خویش مباش چو گوی

صبح دوم شد سپیده تابانا/زهره هویدا و ماه پنهانا