آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 2: پایه‌های آوایی | آزمون شماره 3417

دل گم شد از او نشان نمی‌‌یابم

ساقی قدحی شراب در دست

تا گوهر شب‌‌چراغ گم کردم

تا بلبل خوش‌‌نوا ز باغم رفت

صفای گلشن دل‌ها به ابر و باران نیست / که این وظیفه محول به اشک و آه من است (فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن)

متفق می‌شوم که دل ندهم / معتقد می‌شوم دگر بارت (فاعلاتن مفاعلن فعلن)

در بزم دور یک دو قدح برکش و برو / یعنی طمع مدار وصال مدام را (مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن)

حدیث حسن تو هرجا که در میان آمد / ز ذوق هرکه دلی داشت، در میان انداخت (مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن)

صوفی از پرتو می راز نهانی دانست/ گوهر هرکس از این لعل توانی دانست

روضۀ خلد برین خلوت درویشان است/ مایۀ محتشمی خدمت درویشان است

به کوی میکده هر سالکی که ره دانست/ دری دگر زدن اندیشۀ تبه دانست

من غلام نظر آصف عهدم کو را/ صورت خواجگی و سیرت درویشان است