آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 3: آرایه‌های ادبی | آزمون شماره 3524

ج _ الف _ د _ ب

الف _ د _ ب _ ج

ب _ د _ ج _ الف

د _ الف _ ب _ ج

چرا چو آب حیات از لبم نبخشی جان/ مگر دهان تو از چشم حیات کم است

دریاست دهر، کشتی خویش استوار دار/ دریا تهی ز فتنۀ طوفان نمی شود

کی به فردوس دهد چهرۀ گندم گون را / هر که در سلسلۀ نسبت آدم باشد

نداشت طاقت این بار آسمان و زمین/ ظلوم ماست که شد عامل امانت عشق

تکرار 4 بار صامت «ن»

تضاد

مراعات‌نظیر

تضمین

می کند اشک ندامت پاک دل را از گناه/ نیست از دوزخ غمی تا دیدۀ پر نم بجاست

عیش شیرین را بود در چاشنی صد چشم شور/ برگ، صائب بیشتر از یار می‌ماند مرا

شعر اگر اعجاز باشد، بی‌بلند و پست نیست/ در ید بیضا همه انگشت‌ها یکدست نیست

علاج درد مشتاقان طبیب عام نشناسد/ مگر لیلی کند درمان غم مجنون شیدا را