آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 3347

نه هر که گوید سخن نامش سخندان شود / نه هر که شد سوی بحر گوهر غلتان شود

چند به ناز پرورم مه بتان سنگدل / یاد پدر نمی‌کنند این پسران ناخلف

طرف کرم ز کس نبست این دل پر امید من / گرچه سخن همی برد قصۀ من به هر طرف

بی‌خبرند زاهدان نقش بخوان و لا تقل / مست ریاست محتسب باده بده و لا تخف

 ابدال 

بلند تلفظ کردن مصوت کوتاه

حذف همزه

بلند بودن هجای پایانی مصراع

آه اگر دامن پاک تو نیارند به دست       خستگانی که دریدند گریبانی چند

مستان بزم عیش شرابی نداشتند       در عین بی‌خودی میِ نابی نداشتند

چو مطربان سحر آهنگ زیر و بام کنند         معاشران صبوحی هوای جام کنند

کسی است صاحب بخت بلند و عمر دراز         که دست بر سر آن زلف خم‌به‌خم دارد