آزمون آنلاین فارسی 3 - فارسی 3 | آزمون شماره 6187

جوان دیلاغی مصطفی نام، آمده می گوید برای عید مبارکی شرفیاب شده است.

جوانی لات و لوط و آسمان جل و بی دست و پا و تا بخواهی بدریخت و بدغواره.

الحمدالله که سالی یک مرتبه بیشتر از جمالش مسرور و مشئوف نمی شدم.

پیش خود گفتم: چنین روز مبارکی صله ارحام نکنی، کی خواهی کرد؟

از دوستی‌ام سوخت دل خویش به صد داغ        بیگانه نکرد آن چه دل خویش به من کرد

گاهی که سنگ حادثه از آسمان رسد                 اوّل بلا به مرغ بلند آشیان رسد

چو خس را درافکند در دیده کس                    ز خود بایدش گریه کردن نه خس

هر آن کس که اندیشه بد کند                      به فرجام، بد با تن خود کند