آزمون آنلاین فارسی 3 - فارسی 3 | آزمون شماره 6131

ز روزگار خرابم کسی شود آگاه /  که خار در جگر قفل بر دهن دارد

از خون جوانان وطن ، لاله دمیده / وز ماتم سرو قدشان ، سر خمیده

در آن کویر سوخته آن خاک بی بهار / حتّی علف اجازهً زیبا شدن نداشت

اهریمن استبداد آزادی ما را کشت / نه صبر و سکون جایز ، نه حوصله باید کرد

خواستم تا پیش جانان پیشکش جان آورم / پیش‌دستی کرد عشق و جانم اندر بر بسوخت

تا چشم برندوزی از هرچه در جهان است / در چشم دل نیاید چیزی که مغز جان است

نیست از خشک و ترم در دست جز خاکستری / کآتش غیرت درآمد خشک و تر یکسر بسوخت

عطار مست عشقی از عشق چند لافی / گر طالبی فنا شو مطلوب بس عیان است

عشق بی‌تابی ذرات جهان را سبب است                                                            زردی چهره خورشید ز درد طلب است

قصه جمله جهان را همه کلّی دیدیم                                                                عشق بر جمله ذرّات زیادت آمد

همه ذرّات جهان مست خراب‌اند از عشق                                                            عشق در جمله ذرّات ظهوری دارد

بی‌عشق نیست جمله ذرّات کاینات                                                                   هرجا که هست شیوه عشق است در کمین