آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 1522

بعد از اینم چه غم از تیر کج‌انداز حسود / چون به محبوب کمان‌ابروی خود پیوستم

دل به امید روی او همدم جان نمی‌شود / جان به هوای کوی او خدمت تن نمی‌کند

آن پریشانی شب‌های دراز و غم دل / همه در سایۀ گیسوی نگار آخر شد

من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب / مستحق بودم و اینها به زکاتم دادند

جهان بر ابروی عید از هلال وسمه کشید / هلال عید در ابروی یار باید دید

گیسوی چنگ ببرّید به مرگ می ناب / تا همه مغبچگان زلف دوتا بگشایند

نی محزون مگر از تربت فرهاد دمید / که کند شکوه ز هجران لبِ شیرینی

دوش در حلقه ما قصّه گیسوی تو بود / تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود