آزمون آنلاین فارسی 3 - فارسی 3 | آزمون شماره 6137

ز آفتاب رخت ماه تاب می‌گیرد / ز ماه طلعت تو آفتاب می‌گیرد

چه شوی ز دیده پنهان که چو روز می‌نماید / رخ همچو آفتابت ز نقاب آسمانی

از سایه عاشقان اگر دور شوی / بر تو زند آفتاب و رنجور شوی

گرم شود روی آب از تپش آفتاب / باز همش آفتاب برکشد اندر علا

ما را سَرِ باغ و بوستان نیست                                  هر جا که تویی تفرّج آن‌جاست                                          

شوق را بر صبر قوّت غالب است                               عقل را با عشق دعوی باطل است

باز آی که از غم تو ما را                                            چشمی و هزار چشمه آب است

نه هر که چشم و گوش و دهان دارد آدمی است          بس دیو را که صورت فرزند آدم است