آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 1: شکر نعمت | آزمون شماره 3887

ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند / تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری  (مسند)

از دست و زبان که برآید / کز عهدۀ شکرش به درآید  (حرف استفهام)

ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز / کان سوخته را جان شد و آواز نیامد  (مسند)

چه غم دیوار امت را که دارد چون تو پشتیبان / چه باک از موج بحر آن را که باشد نوح کشتیبان  (مفعول)

یک

دو

سه

چهار

ظاهر درویشی ، جامعهً ژنده است و موی سِتُرده و حقیقت آن ، دل زنده و نفس مرده .

سرّ عشق نهفتنی است نه گفتنی و بساط مهرِ پیمودن نیست و نمودنی .

خویش را به راستگویی معروف کن تا اگر وقتی به ضرورت دروغ گویی ،از تو بپذیرند .

عمل دیوان مثل سفر دریاست ، بیم جان دارد و امید نان .

مثنوی معنوی ، فی حقیقه العشق ، تمهیدات ، فیه ما فیه ، تذکره الاولیا
 

قصهً شیرین فرهاد ، گلستان ، فی حقیقه العشق ، مثنوی معنوی ، از پاریز تا پاریس 

مثل درخت در شب باران ، فیه ما فیه ، قصهً شیرین فرهاد ، مثنوی معنوی ، از پاریز تا پاریس

مثل درخت در شب باران ، کویر ، بخارای من ایل من ، تمهیدات ، فی حقیقه العشق