آزمون آنلاین پیام‌های آسمان هشتم - درس 2-عفو و گذشت | آزمون شماره 869

«قُل یا عبادی الذّین اسرفوا علی انفسهم لا تقنطوا من رحمة‌الله ان الله یغفرالذّنوب جمیعاً انه هُو الغفورالرّحیم»

«وانی لغفّار لِمن تابَ و آمن و عمل صالحاً ثم اهتدی»

« . . . و لیعفوا و لیصفحوا اَلا تحبّون ان یغفرالله لکم و الله غفورٌ رحیم»

«انّه لقرآن کریم فی کتابٍ مکنون لا يَمسّه الّا المطّهرون»

برای ترساندن مردم بود که از طرف خداوند، چنین چیزی به پیامبر اسلام وحی شده بود و وقتی کسی بیرون نرفت، به امر خداوند باران بارید.

پیامبر اسلام برای ترساندن مردم، این وحی را از طرف خداوند جعل کرده بود و وقتی کسی بیرون نرفت، پیامبر جعلی بودنِ این وحی را به مردم اعلام کرد.

شخص خطاکار توبه کرده بود امّا خداوند برای حفظ آبروی او نخواسته بود هویّتش بر دیگران فاش شود، پس به امر خداوندی پس از توبه‌ی مرد، باران بارید.

بارش باران در آن لحظات، به امر خداوند نبود و توبه‌ی شخص گناهکار رخ نداد، بلکه اتفاقی بود و ممکن است چنین اتّفاقی در هر زمان و مکانی رخ دهد.