مغالطه توسل به معنای ظاهری
مغالطه توسل به معنای ظاهری یکی از انواع مغالطات لفظی است که در آن، واژه یا عبارتی با معنای مبهم یا چندمعنا به کار می‌رود و گوینده یا نویسنده سعی می‌کند با استفاده از این ابهام، مخاطب را متقاعد کند.
مثال
مثلاً اگر کسی بگوید: «قانون جدید خیلی خوب است چون قانون است»، در اینجا واژه «قانون» دو بار با معنای متفاوت به کار رفته است. بار اول به معنای یک قاعده حقوقی و بار دوم به معنای چیزی که درست و لازم‌الاجرا است.
ابهام در مرجع ضمیر
ابهام در مرجع ضمیر زمانی رخ می‌دهد که ضمیری در جمله به کار می‌رود اما مشخص نیست به چه یا چه کسی اشاره دارد. این ابهام می‌تواند باعث کج‌فهمی یا تفسیرهای مختلف از جمله شود.
مثال
مثلاً جمله «علی به رضا گفت که او باید به مدرسه برود» دارای ابهام است چون مشخص نیست «او» به علی اشاره دارد یا رضا.
یادآوری ایمنی: هنگام مطالعه و تحلیل متون دقت کنید تا مفاهیم و واژگان مبهم را به درستی درک کنید.
