ایزوتوپ‌های هیدروژن به سه نوع اصلی تقسیم می‌شوند: هیدروژن معمولی (¹H یا پروتیم)، دوتریم (²H یا D)، و تریتیم (³H یا T). ایزوتوپ‌های دیگری نیز به صورت مصنوعی ساخته شده‌اند.
- پروتیم (¹H) با فراوانی حدود ۹۹.۹۸٪، رایج‌ترین ایزوتوپ است.
- دوتریم (²H) حدود ۰.۰۲٪ فراوانی دارد.
- تریتیم (³H) به مقدار بسیار کم در طبیعت وجود دارد و عمدتاً به صورت مصنوعی تولید می‌شود.
گزینه‌های داده شده را بررسی می‌کنیم:
- چهار ایزتوپ از میان آن ساختگی است: درست است زیرا علاوه بر سه ایزوتوپ طبیعی، ایزوتوپ‌های دیگری مانند ⁴H تا ⁷H به صورت مصنوعی ساخته شده‌اند.
- سه ایزتوپ ¹H، ²H، ³H بیشترین فراوانی را دارد: نادرست است زیرا ¹H بیشترین فراوانی را دارد و ²H و ³H به مراتب فراوانی کمتری دارند.
- در هسته ۵ ایزوتوپ نسبت به تعداد N/P از ۱/۵ بزرگتر است: برای ایزوتوپ‌های هیدروژن، این نسبت را بررسی می‌کنیم. برای ³H، نسبت نوترون به پروتون ۲/۱ است که بزرگتر از ۱/۵ است. برای ایزوتوپ‌های سنگین‌تر مانند ⁴H، ⁵H، ⁶H و ⁷H نیز این نسبت بررسی می‌شود و در برخی موارد بزرگتر از ۱/۵ است.
با توجه به موارد فوق، گزینه نادرست سه ایزتوپ ¹H، ²H، ³H بیشترین فراوانی را دارد است زیرا ¹H به تنهایی بیشترین فراوانی را دارد.
پاسخ نهایی: گزینه دوم نادرست است.
