برای حل این سوال باید بدانیم که ایزوتوپ‌های یک عنصر، عدد اتمی یکسان و عدد جرمی متفاوت دارند.
- گزینه ۱: عدد اتمی همهٔ ایزوتوپ‌ها ۲۰ است و عدد جرمی آن‌ها متفاوت است. پس هر سه ایزوتوپ مربوط به یک عنصر هستند.
- گزینه ۲: عدد اتمی دو ایزوتوپ اول ۱۱ و عدد اتمی ایزوتوپ سوم ۱۰ است. پس این سه ایزوتوپ مربوط به یک عنصر نیستند.
- گزینه ۳: عدد اتمی دو ایزوتوپ اول ۱۱ و عدد اتمی ایزوتوپ سوم ۱۰ است. پس این سه ایزوتوپ مربوط به یک عنصر نیستند.
- گزینه ۴: عدد اتمی همهٔ ایزوتوپ‌ها ۲۰ است و عدد جرمی آن‌ها متفاوت است. پس هر سه ایزوتوپ مربوط به یک عنصر هستند.
حال باید بررسی کنیم که کدام یک از ایزوتوپ‌ها پرتوزا هستند. ایزوتوپ‌های ناپایدار پرتوزا هستند.
راهنمایی کوتاه: ایزوتوپ‌هایی که عدد جرمی آن‌ها نزدیک به عدد اتمی در جدول تناوبی است، پایدارتر هستند.
گام‌به‌گام:
۱) در گزینه ۱، ایزوتوپ ⁴⁹20X کمی ناپایدارتر از دو ایزوتوپ دیگر است ولی پرتوزا نیست.
۲) در گزینه ۴، ایزوتوپ ⁵¹20X ناپایدار و پرتوزا است.
۳) پس گزینه ۴ درست است.
پاسخ نهایی: گزینه ۴
مثال مشابه: ایزوتوپ‌های هیدروژن (¹H, ²H, ³H)
